จุดมุ่งหมายแรกของเส้นทาง สองเท้าได้เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตูเหล็กขนาดใหญ่สีทอง ล้อมกำแพงสูง 6 เมตร มีรั้วไฟฟ้าแรงสูง มีหอคอยพร้อมพลแม่นปืนเฝ้าตลอด 24
ชั่วโมง ตั้งอยู่เลขที่ 117 หมู่ 3 ถนนนนทบุรี 1 ตำบลสวนใหญ่ อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี นั่นคือ เรือนจำกลางบางขวางหรือเรือนจำมหันตโทษ นั่นเอง
ในอดีตการประหารชีวิตนักโทษมีการเปลี่ยนเรือนจำเปลี่ยนสถานที่อยู่บ่อยครั้ง จนกระทั่งในสมัยรัชกาลที่ 7 หลังจากที่ทางการได้สร้างเรือนจำกลางบางขวางหรือคุกบางขวางเสร็จ ก็ได้ย้ายนักโทษและให้มีการประหารชีวิตที่เรือนจำแห่งนี้ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
(www.bangkwang.go.th)
..ในขอบเขตของกำแพงกั้น..
..มีความฝันรอการปลดปล่อย..
..รับผลกรรมที่ทำมา..
..วันเวลาที่รอคอย..
..หวังลบแผลด่างพล้อยลบรอยในใจ..
เรือนจำที่ใช้คุมขังนักโทษคดีอุกฉกรรจ์อยู่ในความดูแลของกรมราชทัณฑ์
กระทรวงยุติธรรม ที่มีอัตราโทษจำคุกตั้งแต่ 30 ปีขึ้นไป จนถึงโทษประหารชีวิต อยู่ติดกับวัดบางแพรกใต้ มีการเปลี่ยนโทษการประหารชีวิตจากการตัดคอเป็นการยิงเป้าเมื่อ
พ.ศ. 2478 และถูกปิดฉากลงเมื่อวันที่ 11
ธ.ค. 45 ก่อนหันมาใช้วิธีฉีดยาพิษเข้าสู่ร่างกายตาม พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 19 และมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 19 ต.ค.46 เป็นต้นมา นักโทษประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าคนสุดท้ายคือ น.ช.พันธ์ สายทอง คดีฆ่าข่มขืนเด็กหญิงวัย
4 ขวบ
น.ช.เดชา สุวรรณสุก คดีฆ่าข่มขืนลูกเลี้ยงวัย 4 ขวบ และน.ช.สุดใจ
ชนะ คดียาเสพติด โดยเพชฌฆาตที่ชื่อ คุณเชาวเรศน์ จารุบุณย์
ไม่ว่าอุปกรณ์หรือวิธีการลงโทษโดยทำให้เสียชีวิตจะแตกต่างกันอย่างไร
หากแต่เป้าประสงค์หรือจุดมุ่งหมายก็คืออย่างเดียวกัน นั่นคือการลงโทษผู้กระทำความผิดให้เสียชีวิตไปจากสังคม
ซึ่งสำหรับเราแล้ว สิ่งที่จะกระทำให้มนุษย์ประสบกับชะตากรรมอันน่าสะเทือนใจเช่นนี้
อะไรที่เป็นสิ่งนำพาชีวิตผู้ต้องโทษมาสู่สถานที่อย่างนี้ได้
ก็มีแค่สิ่งเดียวเท่านั้น นั่นก็คือการกระทำของตัวเค้าเอง
(http://pantip.com/topic/32163793)
เราคิดว่าความตายที่รู้วันเวลาแน่นอน มันทรมาน สิ้นหวัง
และคงไม่มีความรู้สึกใดจะโหดร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว...
No comments:
Post a Comment